Mówi o sobie „nostalgiczna dusza, ponadprzeciętna empatka”, a odzwierciedleniem tego jest nośny indie pop w odcieniu noir. Błyskotliwe, słodko-gorzkie teksty Wiktoria Zwolińska zamyka w ramach przebojowej alternatywy, której jednak daleko do radiowej pstrokatości. Emocjonalne rozterki, o których młoda artystka traktuje w swoich piosenkach, pozwalają na utożsamianie się z jej twórczością i wspólne wyśpiewywanie chwytliwych refrenów już po paru odsłuchach. Wiktoria Zwolińska nikogo nie udaje ani za niczym nie podąża – jej muzyczna wizja wyróżnia się na tle dominujących trendów i nakazuje śledzić bacznie kolejne kroki, które na rodzimej scenie będzie stawiać utalentowana wokalistka.